¿La cogí? ¿Le cogí? ¿Lo cogí?
Co?
Zaimek bezpośredni i zaimek pośredni są podstawowymi elementami składni języka hiszpańskiego. Chociaż w zasadzie mogą wydawać się takie same, ważne jest, aby ich nie mylić, aby mówić i pisać poprawnie.
Z tego powodu w MaestroMio School chcemy, abyś nauczył się odróżniać zaimek bezpośredni od pośredniego na przykładach!
Klucze do rozróżnienia między zaimkami bezpośrednimi i pośrednimi
Zrozumienie uzupełnień słownych
Dopełnienia czasownika to wyrażenia, które są dodawane po czasowniku w celu zwiększenia znaczenia zdania. Na przykład:
El conductor vio al perro justo a tiempo.
Mi padre vio a tu tío durante el concierto.
Te konstrukcje nie różnią się od tych w innych językach. Jednak hiszpański jest inny! I uwielbiamy komplikować sprawy. Dlatego często używamy zaimków w mowie i piśmie. Jest to nic innego jak zastąpienie „lo”, „la”, „los”, „las” lub „les” dla dopełnienia bezpośredniego lub pośredniego. W powyższych przykładach, gdybyśmy chcieli, moglibyśmy zrobić to w następujący sposób:
El conductor lo vio justo a tiempo.
Mi padre le vio durante el concierto.
Ale dlaczego używamy jednego dodatku, a nie innego? Tego właśnie dowiemy się w tym artykule..
Zaimek dopełnienia bezpośredniego (lo, la, los, las…)
Zaimek dopełnienia bezpośredniego zastępuje oczywiście dopełnienie bezpośrednie słowami 'lo’, 'la’, 'los’ i 'las’.
Jak dotąd tak dobrze? Doskonale!
Aby użyć zaimka dopełnienia bezpośredniego, musisz zrozumieć, jak utworzyć zdanie z dopełnieniem bezpośrednim. Możesz użyć zaimka bezpośredniego we wszystkich zdaniach, które…
- W stronie biernej są one podmiotem.
El cocinero hace la carne → La carne es hecha por el cocinero → La hace el cocinero.
- Jeśli zapytamy „co?” do zdania.
Ayer conseguí un premio → ¿Qué conseguiste? → Un premio.
- Kiedy zastąpimy je słowami „eso/a(s)”, nadal ma to sens.
Mi primo recibió su regalo → Mi primo recibió eso.ç
Ten bezpośredni zaimek może być skomplikowany, ponieważ jeśli używamy bezokolicznika lub gerund czasownika, niekoniecznie musi on znajdować się na początku zdania. Na przykład:
- (Nosotros) fuimos a ver la carrera → Fuimos a verla.
- Estuvimos viendo la carrera → Estuvimos viéndola.
Zaimki dopełnienia pośredniego (le, les)
Podobnie jak w przypadku dopełnienia bezpośredniego, zaimek pośredni zastępuje jego odpowiednik.
Istnieje kilka sztuczek pozwalających zidentyfikować dopełnienie bezpośrednie, aby móc je poprawnie zastąpić. Są to:
Mogą mu towarzyszyć przyimki „a” lub „para”.
- Mogą mu towarzyszyć przyimki 'a’ lub 'para’.
Compré bombones para mi madre → Le compré bombones.
- Jeśli zapytamy „¿a quién?/¿para quién?”, otrzymamy dopełnienie pośrednie.
Compré bombones a mi madre → ¿A quién compraste bombones?→ A mi madre. → Le compré bombones.
Y… go! Obiekt pośredni jest znacznie łatwiejszy do zidentyfikowania, więc domyślnie możesz zdecydować, którego zaimka użyć.
Och, że mogą pojawić się razem?
Tak, jeszcze nie skończyliśmy. Ale będzie krótko, obiecujemy.
Dopełnienia bezpośrednie i pośrednie nie wykluczają się wzajemnie. W rzeczywistości nie jest niczym niezwykłym znalezienie ich razem w zdaniu.
Jeśli dopełnienie pośrednie i dopełnienie bezpośrednie znajdują się w tym samym zdaniu, po zamianie ich na zaimki, Cl zmienia się w dopełnienie dzierżawcze (se, me, nos…), jak w poniższych przykładach:
- Miguel compró unos vaqueros para Ana → Miguel se los compró.
- Miguel nos (a nosotros) trajo una tarta → Miguel nos la trajo.
