Tryb łączący w języku hiszpańskim jest zwykle używany w zdaniach złożonych podrzędnie, ale jest również używany w zdaniach prostych.
Ale czym jest zdanie złożone? Jest to zdanie składające się z dwóch lub więcej czasowników.
Przykład: Espero que seas feliz.
Dlaczego zdanie jest podrzędne? Zdanie jest podrzędne, ponieważ jego sens zależy od innego zdania głównego. Zwykle zdanie podrzędne jest wprowadzane za pomocą spójnika, najczęściej używanym jest que, ale w zależności od typu zdania możemy użyć innych spójników.
Przykład: El niño explico a la profesora que no se encontraba bien.
Jeśli powiem tylko, że nie czuł się dobrze, nie możemy wiedzieć, kto nie czuł się dobrze, potrzebujemy drugiej części zdania, aby miało to sens.
TRYB ŁĄCZĄCY W ZDANIACH PROSTYCH
Zaczniemy od omówienia użycia trybu łączącego w zdaniach prostych. Używamy go w następujących przypadkach:
Aby wyrazić rozkaz
Imperatyw negatywny jest tworzony za pomocą NO + PRESENTE DE SUBJUNTIVO
Przykład: No comas tan rápido
Que + present subjunctive
Przykład: Que te calles!
Aby wyrazić pragnienie
Que + presente de subjuntivo
Przykład: ¡Que te lo pases genial!
Ojalá/ojalá que + tryb łączący teraźniejszy:
Przykład: Ojalá no llueve hoy! (jest duża szansa, że nie będzie padać).
Ojalá/ojalá que + imperfecto de subjuntivo
Przykład: Ojalá no lluviera hoy (jest duża szansa, że dzisiaj nie będzie padać).
Ojalá/Ojalá que + pluscuamperfecto de subjuntivo
Przykład: Ojala no hubiera llovido hoy (jest to zdarzenie przeszłe)
Así + present subjunctivo: aby wyrazić złe życzenie wobec kogoś
Przykład: si he discutido con alguien y estoy muy enfadado puedo decirle: ¡Así te parta un rayo!
Aby wyrazić prawdopodobieństwo:
Quiza/s, posiblemente, probablemente, tal vez… + verbo (presente subjuntivo).
Przykład: Quiza vaya hoy de compras con mi herman
